Nörobilimciler, anıların bir ömür boyu kalıcı olmasını sağlayan önemli bir mekanizmayı keşfettiler. Bu buluş beynin anıları nasıl depoladığını anlamak için atılmış büyük bir adım olarak değerlendiriliyor.
1970’lerde keşfedilen uzun süreli potansiyasyon (LTP), sinapsların elektriksel uyarılarla güçlendirilmesi yoluyla anıların oluşumunu açıklamaya başlamıştı. Ancak bu sürecin moleküler detayları uzun süre anlaşılamadı. PKMzeta adlı molekül, bu süreçte önemli bir rol oynadığı düşünülen bir oyuncuydu, ancak anıları nasıl uzun süre koruduğu belirsizdi. PKMzeta’nın kısa ömürlü olması, anıların nasıl yıllarca saklanabildiği sorusunu akıllara getirdi.
Hafızayı kalıcı kılan iki molekülün güçlü etkileşimi
Yeni yapılan araştırmalar, PKMzeta’nın yalnız başına değil, KIBRA adı verilen başka bir molekülle iş birliği yaparak çalıştığını ortaya koyuyor. Bu iki molekül, sinapsları işaretleyip güçlendirerek anıların kalıcılığını sağlıyor. PKMzeta ve KIBRA’nın etkileşimi, sinapsları uzun vadede stabilize ederek hafızaların korunmasını mümkün kılıyor. Her iki molekül de kısa ömürlü olmasına rağmen, aralarındaki sürekli etkileşim, anıların yıllar boyu bozulmadan kalmasını sağlıyor.
Bu buluş, hafızanın nasıl kalıcı hale geldiğini anlamada önemli bir adım olarak görülüyor ve gelecekteki nörobilim araştırmalarına yeni kapılar açacak gibi görünüyor. Araştırmacılar bu keşfin anıların depolanma sürecinin daha derinlemesine anlaşılması için kritik bir öneme sahip olduğunu belirtiyor.
